De tweeling Kristof en Stefan Boxy startte in 1982 een sterrenrestaurant in Kortrijk. Sinds 1997 leggen ze zich toe op een eigen traiteurdienst, Boxy’s, die alle mogelijke feesten verzorgt, van het eten tot de aankleding. Hun Boxy-paviljoen opende in 2004 in Deurle, Sint-Martens-Latem. De broers werden een begrip in Vlaanderen door hun deelname aan Mijn Pop-uprestaurant! Ondertussen hebben ze al twee eigen programma’s op hun naam staan.
De broers houden van Oost-Vlaanderen en genieten van hun Deurle!
Deurle wordt op Wikipedia omschreven als:
Deurle is een dorp aan de Leie in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen en een deelgemeente van Sint-Martens-Latem. Tot 1977 was het een zelfstandige gemeente. Deurle behoort tot de 50 mooiste dorpen van Vlaanderen en werd in 2008 door Toerisme Vlaanderen verkozen tot mooiste dorp van Oost-Vlaanderen.
Het interview werd afgenomen op 3 juni in het Boxy-paviljoen in Deurle.
Kristof, wat is uw lievelingsplekje in Oost-Vlaanderen?
Wij houden allebei enorm van de Vlaamse Ardennen, het is hier zo heuvelachtig, de natuur is nog ongerept. Dus Sint-Martens-Latem is wel één van mijn lievelingsplekjes en eigenlijk Deurle ook. Vroeger was Deurle nog veel mooier, er is ondertussen zoveel gebouwd, maar de dorpskern zelf van Deurle blijft echt heel mooi, zelfs een beetje intiem, er zijn ook veel cafeetjes. Zelf woon ik in Knokke en ik ben een grote fan van de zee, ik vind dat heel belangrijk, dat zicht op het water, het licht is anders en de lucht is anders. Als ik naar de zee toe rijd en er aankom, heb ik het gevoel dat ik op vakantie ga. Maar hier in de buurt, blijf ik erbij dat de Vlaamse Ardennen mij enorm boeien. Ook Gent is een topstad, een van de mooiste steden van België en voor mij zelfs de mooiste stad. Ik ben nochtans geen Gentenaar, ik ben van Kortrijk afkomstig en rond Kortrijk is het ook heel mooi, ook veel mooie plekjes die heel rustig zijn. Als je verder naar Wallonië gaat, ook veel aangename plaatsen, open. Maar de Vlaamse Ardennen hebben een speciale plek in mijn hart, omdat het heel heuvelachtig is en een heel mooie natuur heeft.
Je houdt duidelijk van de natuur!
Ja zeker natuurmens, maar niet in het bezetene, om een boom niet af te doen, maar als we hem kunnen behouden zullen we dat doen. We zijn echte natuurmensen, je kan dat ook zien aan onze tuin, wij houden enorm van tuinen, van tuinen en van kunst eigenlijk. Maar we hechten ook veel belang als we in de natuur zijn dat het in ere gehouden wordt door het gebouw. Ik ben zeer hedendaags in gebouwen en zo, maar het moet passen, het plaatje moet kloppen. Ik vind natuurlijk dat je niet moet terug gaan naar wat geweest is, je kunt bouwen zoals 300 jaar geleden en dat kan heel mooi zijn, maar met hedendaags bouwen bedoel ik ook bouwen met goede architecten, in de juiste omgeving, niets afnemen van de natuur.
Jullie hebben met jullie Boxy-paviljoen ook veel rekening gehouden met de natuur en zelfs een boom geïntegreerd in het gebouw?
We wilden die boom absoluut niet omdoen en doordat de afstand met de buren behouden moest blijven, heeft de architect beslist de boom mee te integreren. We hebben eigenlijk rond de boom gebouwd en zo de natuur mee naar binnengehaald, wat natuurlijk niet simpel was. Het gebouw is volledig op palen gebouwd, een moeilijk constructief gebouw, heel diep onderkelderd. De architect die het getekend heeft is eigenlijk geen echte architect, Maarten Van Severen is de grootste meubelontwerper van de 20ste eeuw. In eigen land niet gekend, maar in het buitenland, ongelooflijk. Ik was in Amerika toen we hier aan het bouwen waren en in alle designwinkels kwam ik zijn naam tegen. Een topdesigner en hij hield enorm van de natuur en werkte altijd met materialen die niet choqueren in de natuur, hij had een enorme feeling voor materialen, wat voor ons heel belangrijk is. Net zoals het behoud van de natuur en van planten heel belangrijk voor ons blijft. Een andere boom hebben we moeten wegdoen omdat hij dreigde om te vallen, dat was een drama, maar het heeft er voor gezorgd dat we nu een heel andere lichtinval hebben. Het was tegen onze zin, maar achteraf denken we dan, het was toch zo slecht nog niet.
Als jullie zelf ergens gaan eten, hebben jullie dan favorieten?
Ik vind het eerst en vooral heel belangrijk dat we gaan eten om ons goed te voelen en niet om kritiek te geven. Ik heb het heel moeilijk met al die mensen die over eten schrijven om af te breken. Veel mensen zijn heel agressief in hun benadering en dan breek je mensen voor altijd af op een eenmalige kijk. Mensen zijn zo volmondig, precies om u te kwetsen, zo stout in hun uitdrukkingen, ik vind het bijna angstwekkend. Maar wij kunnen overal eten, zolang het plaatje klopt, of dat nu in de stad is of op de buiten, dat is om het even. De mensen die u ontvangen, dat die u een gevoel geven dat je welkom bent, dat is heel belangrijk voor mij en natuurlijk het eten zelf. Maar wij proberen altijd voor en na tegen elkaar te zetten, dat is niet altijd makkelijk om de gulden middenweg te vinden. Ik vind het ook spijtig, dat alles zo monotoon wordt, iedereen kopieert elkaar en maakt een afkooksel van andere gerechten. Koken is techniek en kook wat je aankunt, naar uw gevoel en zorg dat je eerst die techniek onder de knie krijgt. Een nadeel vind ik ook dat er enorm veel zuren en zoetigheden gebruikt worden, te veel mengelingen. Wij koken zelf heel natuurlijk en houden van pure producten zoals een lamsbout, bloedworst , … Mensen vinden gerechten het lekkerste zoals ze die leren kennen hebben. Kinderen hebben een geheugen en hoe zij een gerecht voor de eerste keer gegeten hebben, zo zullen ze dat onthouden en zal dat altijd het beste blijven. Daar moeten we een onderscheid in leren maken en niet naar eigen smaak beoordelen.
Hebben jullie een favoriete streekgerecht?
Ik eet enorm graag Gentse waterzooi, maar het wordt steeds moeilijker om deze nog ergens op de kaart te vinden. Het is een Gents product dat bijna verloren is, vergaan, doordat we onze roots vergeten zijn. Iedereen gaat op een andere manier koken en op lage temperatuur koken. Er moet zeker evolutie zijn in de keuken en we moeten mee gaan met onze tijd, maar probeer het dan ook nog goed te brengen. Verder geniet ik aan de zee van verse, lokale vis zoals bv. pladijs. Hier in de streek heb je nog broodpudding, maar dat heb je in verschillende streken, met telkens dan hun eigen extra ingrediënt, zoals kersen, rum,… Verder zijn Stefan en ik zot van rijstpap, dat eten we echt graag! Heel natuur met de juiste rijst, juiste melk, maar is ook weer moeilijk doordat elke huismoeder dat anders maakt, moeten we weer de gulden middenweg vinden.
Stel dat jullie een culinair evenement mogen organiseren, hoe zou dat eruit zien en waar mag het plaatsvinden?
Vooraan hebben wij nog een stuk grond liggen, we zouden daar de bomen willen snoeien en er een weg tussen willen maken om daar te tafelen. Dat is echt onze droom, maar we hebben alleen een probleem met het weer, er moet iets komen dat we het kunnen overdekken. Alles zou heel basic zijn en met allemaal verse groenten, alles zou rond groenten draaien, gegaard, gekookt, stoofpotjes,… maar alles supervers, zodat alle mineralen en vezels bewaard blijven. We zijn zelf heel groentenminded, Stefan eet geen vlees, geen vis, ik eet ook heel weinig vlees, wel nog vis.
Zijn er voldoende evenementen in Oost-Vlaanderen?
In Gent zijn er superveel culinaire evenementen, wij nemen daar niet aan deel, dat zijn vooral de jonge koks en wij behoren al tot de oude garde volgens hen, wat niet zo is. Maar dat is heel goed, Gent is één van de enige steden waar zoveel foodfestivals plaatsvinden. Het is Sergio die dat gelanceerd heeft in België en dat is tof. Van de Nederlandse eetcultuur houden wij minder, dat is te veel feestje bouwen en te veel uiterlijkheden! Maar er wordt zeker voldoende georganiseerd!
Bedankt voor de hartelijke ontvangst en nog heel veel succes met al jullie projecten!
Meer info:
www.boxys.be
https://www.instagram.com/theboxys/
https://www.toerisme-leiestreek.be/nl/praktische-info/toerisme-sint-martens-latem
https://stad.gent/cultuur-sport-vrije-tijd/toerisme/toerisme
No Comments