In 2022 maakte ik kennis met de CM Urban Walk.
Wandelingen van om en bij de 12 km die je door openbare gebouwen laten wandelen in verschillende Vlaamse steden. Onderweg is er tijd voor een foto, hier en daar leer je iets bij over het gebouw dat je bezoekt en aan het einde van de wandeling ontvang je een magneet.
In 2022 wandelde ik zo achtereenvolgens de Urban Walks van Hasselt, Antwerpen, Kortrijk, Diest en Gent. In 2023 werden Antwerpen en Gent herhaald en dus liet ik deze links liggen. Ik ging wel op verkenning in Brussel, Brugge en Lier.
Bij de start ontvang je telkens bonnetjes voor een proevertje, vaak streekproducten zoals een Antwerps handje, een Hasseltse jenever of een Kortrijkse Martha.
Je start een wandeling altijd tijdens een bepaald tijdsslot en wandelt zo door een 10-tal gebouwen, gaande van openbare zwembaden, stadhuizen, begijnhoven tot Kerken, natuurgebieden en stadsschouwburgen. Aan de start krijg je een kaartje mee waar op staat van hoe laat tot hoe laat een bepaald gebouw open is. Meestal worden deze tijden goed gerespecteerd. Ik heb tot nu toe nog maar 1x gehad dat een gebouw vroeger gesloten was. Het is ook wel doorwandelen om alles binnen de tijd te zien als je tijdens één van de laatste tijdssloten (waves) zou starten. Doordat het aan bepaalde gebouwen vaak aanschuiven is, verlies je hier heel wat tijd.
Het leuke is dat je gebouwen kan binnen wandelen waar je anders misschien nooit komt of dat je een nieuwe stad leert kennen waar je een volgende keer misschien een weekendje naar toe trekt.
Tijdens de wandeling is er ook altijd een rustpunt waar je kan genieten van een portie Skyr en op een ander punt kan je een foto laten maken op een schommel.
Onderweg is er hier en daar wat animatie, zoals muziek op de rustpunten, de jeneverman die je tegemoetkomt in Hasselt of een toneeltje in een stadhuis.
Aan het einde van de wandeling kan je de foto dan ophalen en krijg je nog wat koekjes, een appel, drinken,… mee. We keren telkens met een volle zak terug naar huis van een Urban Walk.
De variatie van het parcours hangt af van de stad, kleinere steden doen het vaak heel goed, zo was Diest een topeditie.
Enkele maanden geleden ontdekte ik dat er ook Urban Walks zijn in Nederland.
Samen met Heleen schreef ik mij in voor de laatste Nederlandse editie van 2023, die in Utrecht.
In Nederland kan je kiezen tussen twee afstanden (toch voor de editie van Utrecht, geen idee of het altijd zo is). Ik volgde op voorhand wat verhalen op sociale media en er leek altijd wel veel sfeer te zijn. Benieuwd stonden we een tijdje geleden dan ook aan de start.
Ik had op voorhand niet heel veel terug gevonden van het parcours en het leek mij dat we weinig gebouwen zouden binnen wandelen.
De start was in het spoorwegmuseum (https://www.spoorwegmuseum.nl/) in Utrecht waar de sfeerman klaarstond om deze editie op gang te fluiten. Een busje drinken en een appel kregen we aan de start al onmiddellijk mee en dan kon de wandeling beginnen.
Deze keer geen kaartje met de route en de te bezoeken gebouwen en ook geen proefbonnetjes.
De Nederlanders gaan vlot van start en zetten er onmiddellijk de pas in. Het lijkt erop dat er hier stevig tegenaan gewandeld wordt en minder van de omgeving genoten. Wij doen dat wel en na enkele kilometers merk je dan ook dat de groepen zich verdelen.
We wandelen naar Museum Speelklok (https://www.museumspeelklok.nl/) waar de vrolijke muziek ons opwacht. Een museum van het kleinste speeldoosje tot het grootste muziekorgel. We kijken onze ogen uit en krijgen nog een kortingsbon voor een volgend bezoek.
Nederlanders zijn duidelijk koffiedrinkers, geen proevertjes hier maar op heel veel plaatsen wel koffie en thee. Er is ook rustlocatie waar een foto gemaakt wordt op een ‘We are walking’ achtergrond en de sfeerman zorgt voor de nodige ambiance. De Rode winkel (https://derodewinkel.nl/), is een jeanswinkel waar ondertussen al de 6de generatie aan het werk is. Het is een echt icoon voor Utrecht en dus wandelen we daar even naar binnen en staat er zelfs daar koffie voor ons klaar. We wandelen verder, door een natuurgebied en zelfs over het Kerkhof om terug te eindigen aan het spoorwegmuseum.
Het valt op (hoe klein de stukjes van het museum die wij te zien kregen ook zijn), dat alle musea hier heel interactief zijn. Aan het einde van de wandeling konden we een kijkje nemen in een oude trein en aan de finish lag er een blinkende wandelpin op ons te wachten.
Verschil tussen een Urban Walk in Vlaanderen en Nederland is er dus wel. De Nederlanders gaan in volle vaart van start maar er ligt tijdens het wandelen wel minder druk op. Het is nergens aanschuiven waardoor je op die manier ook geen tijd verliest. Ik ben even gaan terugzoeken naar andere Nederlandse steden en er leken plaatsen bij waar er meer gebouwen bezichtigd werden.
Ik ben dus nog altijd benieuwd en wil volgend jaar graag nog eens een Nederlandse Urban Walk uittesten. De Urban Walks in Vlaanderen blijf ik ook volgen en als er nieuwe steden bij komen dan sta ik zeker aan de start.
Wat zijn jullie ervaringen?
Meer info:
Urban Walks Vlaanderen
Urban Walks Nederland
No Comments