Jullie zijn van mij gewoon dat ik leuke en vrolijke artikels post, misschien past het thema bloed geven daar niet helemaal in maar ‘Bloed geven doet leven’. Ik vind het dus wel een belangrijk thema om aan te halen.
Ik ben één van de misschien wel velen die altijd schrik heeft voor de prik, bloed geven is dus zeker iets dat mensen die mij kennen niet van mij zullen verwachten. Het is echter wel iets dat ik heel belangrijk vind en als het item in het nieuws komt, volg ik het met volle aandacht. Toen vorige maand de gemeentegids in de bus viel en ik las dat er op 3 plaatsen in Ham bloed gegeven kon worden, besloot ik hiervan mijn eerste goede voornemen van het jaar te maken.
Ik nam een kijkje op de website van het Rode Kruis en deed hier al een test om te weten of ik geschikt ben als donor.
Twee januari was het zover en vertrok ik te voet naar het inzamelpunt. Ik had totaal geen idee hoe het in zijn werk zou gaan en was wel een beetje zenuwachtig.
Stap 1: Registratie
Bij aankomst werd ik vriendelijk welkom geheten en werd mijn identiteitskaart ingelezen. Er werd mij gevraagd of het de eerste keer was dat ik bloed kwam geven en hierbij kreeg ik een informatieboekje mee. Er werd mij een polsbandje aangedaan, ik kreeg een welkomstgeschenkje, een donorkaart, een bedankkaartje (dit kan je onmiddellijk inruilen voor een cadeautje of je kan de kaartjes opsparen voor een cinematicket) en … een vragenlijst.
Stap 2: Medische vragenlijst
Aan een afgeschermde tafel vul ik de vragenlijst in, ondertussen moet ik een volledig flesje water leegdrinken (dit zou helpen bij het bloed geven) en ik doorblader nog even de infobrochure.
Stap 3: Medisch onderzoek
Ik mag langs gaan bij de dokter, hier overlopen ze de vragenlijst en kijken ze even of je alles goed begrepen hebt. Er wordt ook gevraagd of de restanten van je bloed gebruikt mogen worden om tests op uit te voeren. Dan wordt mijn bloeddruk gemeten en omdat het de eerste keer is dat ik bloed kom geven, kijken ze of je voldoende ijzer hebt, dit gebeurt via een vingerprik. Mijn ijzergehalte is perfect op pijl dus mag ik doorschuiven voor de volgende stap.
Stap 4: Materiaal ophalen
Een mevrouw legt mij uit hoeveel bloed er afgenomen zal worden en geeft mij een kom mee met de zak en de buisjes waarin het bloed verzameld wordt.
Stap 5: Afname
Eindelijk het moment van bloed geven, maar…eerst nog een arm kiezen. Omdat het de eerste keer is en ik geen voorkeur voor een arm heb, worden de aders van mijn twee armen gecontroleerd. Rechterarm blijkt niet te voldoen (niet onmiddellijk een bovenliggende ader te vinden) dus wordt het de linkerarm. Ze installeren mij in een ligstoel, mijn benen worden hoger gelegd omdat het kan zijn dat je je wat flauw gaat voelen. Mijn ader wordt opnieuw gezocht, maar is opeens verdwenen, er wordt voor een andere ader in mijn linkerarm gekozen. Ik krijg een balletje in mijn hand en mag 2 seconden knijpen en dan weer 5 seconden ontspannen. De prik is gezet dus nu is het wachten en mij concentreren op het balletje.
Ondertussen gaat het alarm aan de stoel van mijn buurvrouw af, blijkbaar loopt haar bloed te traag, even later gaat ook mijn alarm. De buisjes zijn gevuld en langzaam aan sijpelt er wat bloed in de kleine zak. Het is echter de bedoeling dat er een grote zak gevuld wordt.
Na wat over en weer te pendelen, de arm eens anders te leggen, de naald vast te houden,… wordt er besloten zowel mijn bloedgeefsessie als die van mijn buurvrouw stop te zetten, dit wegens het te traag doorlopen van het bloed.
Vroeger mocht er meerdere malen geprikt worden, maar dat is verleden tijd, dus einde verhaal voor vandaag.
Ik ben sinds 2 januari dus bloeddonor helaas van wat minder bloed dan wat ik van plan was.
Ik heb dan ook gevraagd hoe het komt dat mijn bloed niet goed loopt, blijkbaar ligt dit ofwel aan degene die de prik heeft gezet ofwel aan de ader. De volgende keer moet ik mijn arm naar beneden laten hangen om de ader te zoeken.
Stap 6: Bijdrinken
Na het bloed geven komen ze de naald verwijderen en blijf je nog even liggen, nadien ga je zitten en sta je rustig recht. Dan mag je nog aanschuiven voor een drankje en nootjes of wafel. Het beste drink je een gesuikerde frisdrank.
Het eindigde dus een klein beetje met een domper, maar de eerste stap is gezet en een volgende keer ga ik graag weer bloed geven.
Doen jullie mee?
De zelftest kan je terugvinden op: www.rodekruis.be/donorzelftest
Succes!
Charlotte
Meer info:
Bloed geven bij u in de buurt:
https://www.rodekruis.be/wat-kan-jij-doen/geef-bloed-of-plasma/?gclid=EAIaIQobChMIj-efx8jl5gIVzOF3Ch2FtgTKEAAYASACEgI6BvD_BwE&fbclid=IwAR03o_6ngXzq7Cfwzjf8fBaNGY7wBMt6n0hok7WfuRK5WVHu8haNWhNrTWc
Tips:
Een lichte maaltijd 2 uur voor bloedafname is ideaal!
Nog niet overtuigd?
Door bloed te geven red je levens! Elke dag hebben honderden mensen bloed, plasma of bloedplaatjes nodig. Na een ongeval, een bevalling of een operatie, of omdat ze ziek zijn. Soms moeten zelfs ongeboren baby’s al een bloedtransfusie krijgen.
De cijfers liegen er niet om: 70% van de bevolking heeft ooit in zijn leven bloed nodig. Toch geeft slechts 3% van de bevolking effectief bloed.
Hoe meer donoren, hoe meer mensen er geholpen kunnen worden!
(bron: Rode Kruis infobrochure)
No Comments